پاورپوینت آبکاری نقره

ابکاری نقره

آبکاری نقره با روش سیانور نقره و آند نقره (بر روی هر نوع فلز و غیر فلز) در دو مرحله ی آستری و رویه با میکرون بالاتر از 5 تا 100 است که بهترین نوع آبکاری نقره در جهان می باشد. محلول های آبکاری نقره عمدتاً شامل سیانور مضاعف پتاسیم و نقره ـ سیانور پتاسیم آزاد یعنی ترکیب نشده و سرانجام کربنات پتاسیم می باشد.
در سال های اخیر، که آبکاری نقره در مهندسی صنایع الکتریکی و الکترونیکی توسعه یافته، توجه آبکاران بیشتر به مسائلی معطوف گشته که در بهبود خواص فیزیکی رسوبات الکترولیتبکی نقره باید موثر باشند. اخیراً، آبکاری نقره بمنظور تهیه رسوبات براق با خواص مشخص که هم در زمینه مهندسی و هم در زمینه تزئینی کاربرد دارد، گسترش پیدا کرده است.

روش های آبکاری ـ اکثر فلزاتی که باید از نقره پوشیده شوند، چنانچه توسط محلول های آبکاری نقره متداول، مورد آبکاری واقع شوند، رسوبات حاصل دارای چسبندگی لازم نخواهند بود. لذا، بدواً چنین فلزاتی را در یک حمام، که بطور نسبی مقدار نقره بسیار کمتر و سیانور آزاد زیادتر نسبت به محلول های آبکاری اصلی دارند، مورد آبکاری قرار می دهند تا سطح مورد نظر از ورقه نقره بسیار نازک پوشیده شود.

آبکاری نقرهبرای فلزات و آلیاژهائی که عاری از آهن هستند نظیر «برنج»، «مس ـ نیکل» و دیگر آلیاژهای نیکل، پوشش ورقه بسیار نازک بر روی سطح مورد نظر توسط محلول «A» با مشخصات و شرایط تجرایی زیر صورت می پذیرد:
                محلول A:
    سیانور نقره            75/0 oz/gal.
    سیانور پتاسیم        0-12 oz/gal.
    درجه حرارت        oF 70-85
    شدت جریان            15-25 آمپر بر فوت مربع
    ولتاژ            4-6

اما، پوشش ورقه نازک در مودر فولاد در دو مرحله صورت می گیرد. ابتدا آبکاری را، توسط محلول «B»، با مشخصات و شرایط اجرائی زیر عملی میسازند که این محلول نسبت به محلول «A»، باز هم محتوی مقدار سیانور نقره کمتر و مقداری سیانور مس است. در واقع در مورد فولاد، تشکیل لایه بسیار نازک را ابتدا با یک لایه بسیار بسیار نازک عملی می سازند.
                    محلول B:
            سیانور نقره        25/0 oz/gal.
            سیانور پتاسیم        10 oz/gal.
            سیانور مس        5/1 oz/gal.
            درجه حرارت        oF 70-85
            شدت جریان        15-25 آمپر بر فوت مربع
            ولتاژ            4-6

که پس از آبکاری فوق، آبکاری دوم توسط همان محلول یاد شده A عملی می سازند.
چناچه بخواهند بر روی فولاد و یا فلزات عاری از آهن، ابتدا آبکاری نیکل را عملی ساخته و سپس لایه بسیار بسیار نازک نقره را، تشکیل دهند، باید از پیدائی حالت رکود در سطح نیکل جلوگیری گردد. یک روش مناسب از این قرار است: ابتدا، نمونه را در محلول اسید کلریدریک که به نسبت حجمی برابر با اسید سوریاتیک مخلوط شده، غوطه ور می سازند و بعد از شتشو و آبکش، با استفاده از یک حمام نیکل با مشخصات و شرایط اجرائی ریز، پوشش بسیار نازکی از نیکل در سطح مورد نظر ایجاد می نمایند:
        کلرونیکل شش آبه        32 oz/gal.
        اسید کلریدریک             گالن در هر گالن محلول
        درجه حرارت            oF 70-85
        شدت جریان            50-150 آمپر بر فوت مربع

چنانچه آبکاری نیکل را، توسط حمام واتس و یا حمام های دیگر عملی سازند که pH آنها نسبتاً پائین می باشد (حدود 2)، لازم نیست که شیء مورد نظر را در محلول اسید کلریدریک غلیظ غوطه ور ساخت، بلکه کافی است فقط در محلول اسید موریانیک که به نسبت حجمی برابر با آب مقطر مخلوط شده، بمدت 10 تا 30 ثانیه، غوطه ور ساخت.
    پس از تشکیل ورقه بسیار نازک نیکل، برای پوشش ورقه بسیار بسیار نازک نقره، از محلول «B» یاد شده در فوق استفاده می نمایند.
    اشیایی که از جنس «نقره ـ نیکل» هستند، معمولاً قبل از اجرای اولین مرحله آبکاری نقره، یعنی پوشش بسیار نازک نقره، از یک لایه بسیار نازک نیکل پوشیده می شوند.
    در آبکاری هائی که اشیاء مورد نظر متشکل از چند فلز و یا آلیاژ هستند، روش متداول آنست که نمونه را، ابتدا در محلول سیانور مس  وارد می سازند تا از یک لایه می سازند تا از یک لایه مس بسیار نازک پوشیده شود و سپس در محلولی وارد می سازند که از یک لایه پوشانده شود و سرانجام آبکاری نقره اساسی را، عملی می سازند.